Opowiedz nam, co u ciebie. Jak się czujesz?
Takie pytania usłyszałam u znajomych, których dawno nie widziałam. Dawno mnie nikt o to nie pytał. Dawno sama się o to nie zapytałam. Zawsze jest coś ważniejszego. Ja poczekam. Tak dawno nie spotkałam się z ludźmi, że zapomniałam, jak należy zachować się w towarzystwie. O czym mówić. O sobie mówić. Nie o innych.
Takie oto warszawskie refleksje. Bo oto szkolić się będę. Z hotelowego okna mam widok na Stadion Narodowy, Syrenkę i Most Siekierkowski. Wreszcie cisza. Odwykłam od wielkomiejskiego zgiełku i hałasu, więc przespacerowałam się do Centrum. Zatęskniłam za śpiewem ptaków za oknem o poranku.
Czuję się zmęczona. Dobranoc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz